غدیر و ولایت

به گزارش روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی هرمزگان ، حجت‌الاسلام سید مهدی هاشمی رییس تبلیغات اسلامی رودان در یادداشتی نوشته است: امروزه در فضای مجازی بحث از غدیر و ولایت، وبزرگترین عید جهان اسلام و بشریت است، وشعارها زیاد است، سئوالی که مطرح است این که آیا ما واقعا غدیری وپیرو آن هستیم؟هزاروچهار صد سال که از غدیر می گذرد، حالا من وشما چه باید بکنیم!یک مقدار به خودمان برگردیم، و ملاحظه که ما واقعا شیعه عملی و عرفانی هستیم ویا این که شیعه شعاری؟!و خودمان را محاسبه که آیا ما واقعا غدیر را شناخته ایم، ویااین که از غدیر فقط جمله((من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه))رامی دانیم وبس آیا زندگی های فردی و اجتماعی وخانوادگی ما واقعا برمعیار غدیر وفرهنگ رقم می خورد؟آیا ما واقعا غدیری وولائی هستیم، آیا ماوارثان هشت سال دفاع مقدس، که دم از حفظ آثار واهداف شهدا دفاف مقدس میزنیم مثل رزمندگان، هشت سال، و رزمندگان دفاع از حرم وآن های که درمقابل داعش و وهابیت وگروه های منحرف مقاومت کردند وسرهای شان ازبدن جدا شده، ویا مثل سردار شهید وسرباز اسلام قاسم سلیمانی وابو المهدی وکبوتران حرم شان واقعا غدیری وولائی هستیم، بیائیم چند دقیقه خودمان را محاسبه کنیم، آیا رنگ غدیر را داریم؟آیا مامنشور جاوید صاحب غدیر وبرادرقرآن نهج البلاغه را مثل آن مرد دانشمند مسیحی که گفت دویست بار مطالعه کردم، وهردفعه مطلب جدیدی را به دست آوردم ،حتی یکبار هم شده مطالعه کرده ایم؟ویا این که(مثل این جانب)یک جمله وکلام آنر هم نمی توانیم بخوانیم ویا بفهمیم، بلی خودمان را فریب ندهیم،اگرمابرتمام زوایاوابعاد غدیر توجه می‌کردیم دیگر شاهد این همه غربت آن وصاحب آن علی علیه السلام نبودیم، اگر طبق دستور خداوند وابلاغ رسول خدا ص به غدیر توجه می شد، عاشورا وآن همه جنایت وتبهکاری نسبت به خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام انجام نمی شد، حال که عاشورا به وجود آمد تاآرمان وفرهنگ غدیر راتحقق بخشد، ای کاش غدیر را مثل عاشورا درفرهنگ روز مرّه خود قرار می دادیم واقلا شور غدیری رامثل عاشورا می داشتیم؟اگرما وقعا غدیری وولائی هستیم باید فرهنگ غدیر درتمام شئونات زندگی مااعم از اعتقادی اجتماعی، اخلاقی، و سیاسی، خانوادگی و امنیتی حاکم با شد، اگرما غدیری و ولائی هستیم چرامدیرا ما عهد نامه مالک اشتر را مثل ژاپنی ها وبعضی کشور های دیگر برروی میز مدیریتی شان ندارند؟براستی اگر ماغدیری هستیم، چرا در مراکز فرهنگی وعلمی ومقاطع دبستان و راهنمای، و دبیرستان، نونهالان و نوجوانان، وجوانان ما با غدیر، ومنشور وصاحب آن آشنا نمی شوند،و بیگانه اند، چرا مرکز فرهنگی به جای ۲۰۳۰،فرهنگ دیکه شده ومنحت ومنحرف بیگانه از آن سوی مرزها بود(اگربرخورد مدبرانه رهبری نبود معلوم چه بلای برسر فرزندان این سرزمین پاک شده از لوث بیگان نگان می آمد )نهج البلاغه وفرهنگ غدیر آموزش داده نمی شود؟چرا فرزندان خوش استعداد این کشور عوض فرهنگ بیگانه وزبانهای اجنبی، خطبه غدیر و خطبه های نهج البلاغه تدریس وآموزش داده نمیشود؟چرا معلمین و مربیان ومدیران و مسئولان مدارس ماموقع شروع کلاس وبرنامه های تربیتی ویا کار های فرهنگی وهنری شان از نهج البلاغه وخطبه غدیر ‌کلامی و نکته ای رابیان نمی کنند، ؟یک شیعه وپیرو غدیر وعلی ع اگر زبان انگلیسی را نداند عیب می با شد!ولی اگر خطبه غدیر وابعاد آن را نداند عیب نیست؟آیا واقعا کدام یک درست است وعیب می باشد؟خودتان قضاوت کنید!چرا مااین گونه شده ایم، اگر زبان انگلیسی را ندانیم عیب است، وخطبه غدیر را ونهج البلاغه اگر ندانیم عیب نیست!!باتوجه به این به خودمان برگردیم، آیا ما روبه غدیرواستقبال آن وپیاده کردن ابعاد وفرهنگ وزوایای آن درتمام شئونات زندگی مان می رویم ویا این که بر عکس پشت به غدیر می رویم خود مان را قاضی کنیم.