به گزارش روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی هرمزگان ، یکی از فضایل منقول در شأن حضرت زهرا (سلام الله علیها) آن است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در موارد متعددی در شأن ایشان فرمودند:
«فَداها اَبْوها؛ پدرش به فدایش باد.»
این تعبیر، بیانگر اوج مقام ارجمند حضرت زهرا (سلام الله علیها) می‌باشد.
در مورد حضرت معصومه (سلام الله علیها) نیز نظیر این مطلب از پدر بزرگوارش امام کاظم (علیه السلام) روایت شده. در این راستا به ماجرایی زیبا اشاره می‌نماییم.
مرحوم آیت الله مستنبط (داماد اول آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خویی) از کتاب کشف اللئالی که نسخه خطیِ آن در کتابخانه شوشتری‌های نجف اشرف موجود است، و تألیف دانشمند محقق صالح بن عرندس، دانشمند قرن نهم هجری می‌باشد، چنین نقل می‌کند:
در دوران امام موسی کاظم (علیه السلام)، روزی جمعی از شیعیان برای دریافت پاسخ سؤال‌های خود، به مدینه وارد شدند تا به محضر امام کاظم (علیه السلام) برسند، اما ایشان آن روز در خارج از شهر بودند. نظر به اینکه آن عده از شیعیان ناگزیر به مراجعت بودند، پرسش‌های خود را نوشته و به افراد خانواده امام کاظم (علیه السلام) تحویل دادند تا در سفر بعد، پاسخ‌های آن را دریافت کنند. مدتی بعد به هنگام خداحافظی، مشاهده نمودند که یکی از دختران امام کاظم به نام فاطمه‌ی معصومه (سلام الله علیها) پاسخ پرسش‌های آنها را نوشته و آماده کرده است. آنها شادمان شده و آن پاسخ‌ها را دریافت کردند و به سوی وطن رهسپار شدند. در مسیر راه به امام کاظم (علیه السلام) برخورد نمودند که در حال مراجعت از سفر بودند، و ماجرا را به عرض آن حضرت رساندند. امام کاظم (علیه السلام) آن نوشته را از آنها طلبیده و مطالعه کردند و پس از آنکه تمام پاسخ‌های حضرت معصومه (سلام الله علیها) را درست یافتند، سه بار فرمودند: «فَداها اَبْوها؛ پدرش به فدایش باد.»
ناگفته مشخص است که معرفت و شناخت، پایه‌ی دین و اعتقاد می‌باشد و ایمانی که از روی شناخت به آن عقیده و مسلک ایجاد گردد، به مراتب ارزشمندتر و پایدارتر می‌باشد و حتی ارزش اعمال فرد را چندین برابر می‌کند.
امام رضا (علیه السلام) نیز در مورد پاداش زیارت خواهر بزرگوارشان حضرت معصومه (سلام الله علیها) اینچنین می‌فرمایند:
«مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ؛ هر کس او را در حالی زیارت کند که به حق او آگاه باشد، بهشت پاداش اوست.»
همچنین در فرازی از زیارت‌نامه آن بانوی ارجمند که از برادرشان امام رضا (علیه السلام) نقل شده، آمده است:
«وَ اَنْ لایَسْلُبَنا مَعْرِفَتَکُمْ اِنَهُ وَلِیُ قَدِیرٌ؛ از خدا می‌خواهیم که معرفت به شأن شما را از ما سلب نکند، او سرپرستی توانا است.»
بنابراین نتیجه‌گیری می‌شود که باید پیش از هر چیز، می‌بایست شخصیت و جایگاه امامان بزرگوار و شخصیت‌های بزرگی چون حضرت معصومه (سلام الله علیها) را شناخت و پاداش زیارت و توسل به این بزرگواران نیز به همین شناخت و عمق معرفت بستگی دارد. در همین راستا نکاتی از فضایل این بانوی بزرگوار را به اختصار خدمتتان نقل می‌کنیم.
از امام رضا (علیه السلام) روایت شده:
«مَنْ زارَ الْمَعْصُومَةَ بِقُمْ کَمَنْ زارَنی؛ کسی که معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسی است که مرا زیارت کرده باشد.»[5]
گرچه شواهد و قراین در مورد مقام عصمت حضرت معصومه (سلام الله علیها) بسیار است، ولی این حدیث از امام معصوم حضرت رضا (علیه السلام) صراحت دارد که حضرت معصومه (سلام الله علیها) دارای مقام عصمت بوده است، ضمناً این سخن بیانگر آن است که این لقب را حضرت رضا (علیه السلام) به حضرت معصومه (سلام الله علیها) داده است، وگرنه نام حضرتِ معصومه (سلام الله علیها) فاطمه کبری می‌باشد. از سوی دیگر، به فرموده حضرت رضا (علیه السلام) پاداش زیارت حضرت معصومه (سلام الله علیها) همانند پاداش زیارت خودِ امام (علیه السلام) است.
اما در اینجا شاید درباره مقام عصمت حضرت معصومه (سلام الله علیها) این سؤال مطرح شود که مگر غیر از پیامبران و چهارده معصوم، معصوم دیگری نیز داریم؟
پاسخ سوال در فهم این نکته می‌باشد که مقام عصمت به عنوان والاترین مقام در پاکی و طهارت معنوی، دارای درجاتی است:
مرحله و درجه‌ی اولِ آن عصمت از گناه می‌باشد، به آن معنا که فرد با توجه به شناختی که از زشتیِ واقعی گناه پیدا کرده، هرگز به سمت آن نخواهد رفت.
بزرگانی همچون حضرت معصومه (سلام الله علیها) و حضرت زینب (علیها السلام) نیز در درجاتی از عصمتند، اگرچه که در حدّ و درجه‌ی چهارده معصوم (علیهم السلام) نباشند، زیرا چهارده معصوم (علیهم السلام) علاوه بر عصمت از گناه، عصمت از خطا و اشتباه نیز دارند.
یادداشت از حجت‌الاسلام محمد فولادی معاون فرهنگی پژوهشی و آموزشی تبلیغات اسلامی هرمزگان
ثبت دیدگاه